Festiwal Nauki, Techniki i Sztuki, 16 października 2006, Stacja Ekologiczna UAM w Jeziorach – sesja wyjazdowa, współautorzy: M. Cichoń, L. Karczmarek, M. Lorenc, D. Matuszyńska, I. Piotrowska, B. Walna
Referat: Wielkopolski Park Narodowy terenem obserwacji i badań geograficznych
Wielkopolski Park Narodowy leży ok. 15 km na południe od Poznania. Został utworzony w 1957 roku, a pierwszy z tą ideą wystąpił jeszcze w 1922 roku prof. Adam Wodziczko. Ukształtowanie terenu Parku jest ściśle związane z działalnością lądolodu. W wyniku licznych procesów geomorfologicznych powstały dzisiejsze formy krajobrazu (wysoczyzna morenowa, kemy, ozy, rynny z licznymi jeziorami). W południowej części Parku obszar wysoczyzny graniczy z Pradoliną Warszawsko-Berlińską, a w części wschodniej od wysoczyzny odcina się Przełomowa Dolina Warty. Na terenie Parku utworzono 18 obszarów ochrony ścisłej, które chronią rozmaite formy krajobrazu polodowcowego oraz najbardziej naturalne zbiorowiska roślinne, a także związane z nimi zwierzęta.Położona w samym centrum WPN nad Jeziorem Góreckim, Stacja Ekologiczna UAM w Jeziorach, stanowi znakomitą bazę do prowadzenia badań o charakterze obserwacyjnym i monitoringowym.Obserwacja i badania terenowe stanowią podstawowe metody badawcze w naukach geograficznych. Obserwacja polega na planowym i świadomym spostrzeganiu obiektów geograficznych, zjawisk i procesów (opis, rejestracja, analiza i interpretacja obecnego stanu, struktury lub procesu). Najbardziej interesujące obserwacje i badania terenowe w WPN-ie mogą dotyczyć następujących zagadnień: form ukształtowania terenu, właściwości fizyczno-chemicznych wód powierzchniowych, zbiorowisk roślinnych oraz wpływu działalności człowieka na przekształcanie środowiska geograficznego (turystyka, transport).